Gehoorproblemen hebben is nooit makkelijk geweest. Zeker bij volledige doofheid is het moeilijk deel te nemen aan het dagelijkse sociale verkeer, een baan te hebben of zelfs een gezin te stichten.
Doofheid en gehoorverlies vormen uitdagingen voor zowel de werknemers met de beperkingen als voor hun werkgevers. Gehoorverlies kan de communicatie tussen werknemers verstoren, het vermogen om training en noodinstructies te ontvangen kan beperkt zijn, en er is soms sprake van veiligheidsproblemen wanneer dove werknemers bij of met machines werken.
Noodprocedures
Doorgaans vertrouwen bedrijven op auditieve alarmen om werknemers te waarschuwen voor een brand of een andere situatie waarvoor evacuatie vereist is. Dove medewerkers kunnen ook geen noodberichten horen via een luidspreker of een ander aankondigingssysteem. Idealiter nemen werknemers met gehoorproblemen deel aan de plannen die een bedrijf opstelt om hen te waarschuwen voor noodsituaties of andere belangrijke aankondigingen. Visuele alarmen en tactiele afleversystemen moeten worden geïncorporeerd om doven te waarschuwen voor noodsituaties en aankondigingen.
Trainingen en vergaderingen
Het trainen van nieuwe medewerkers is een uitdaging wanneer het bedrijf sprekers en trainingsprogramma’s klassikaal aanbiedt. Dove werknemers voelen zich vaak buitengesloten tijdens vergaderingen wanneer ze niet volledig kunnen deelnemen. Bedrijven kunnen rekenen op trainingsprogramma’s via het internet om een klas te begeleiden of door slechthorende werknemers te voorzien van tolken tijdens trainingssessies en vergaderingen. Films moeten ondertiteld worden of voorzien van een geschreven versie van het script dat dove werknemers kunnen volgen. Door computer ondersteunde notulisten kunnen deelnemen aan groepsbijeenkomsten om te vertalen voor slechthorende werknemers.
Wist je trouwens dat er hoorcoaches bestaan? Hier lees je meer over bij Coach Academie.
Passende accommodaties
De wet vereist dat werknemers met een handicap voorzien worden van geschikte accommodaties om hun werk uit te voeren. Hoewel ze niet kunnen discrimineren bij het inhuren, verzetten veel werkgevers zich nog steeds tegen het inhuren van dove werknemers vanwege de kosten verbonden aan speciale apparatuur zoals teksttelefoon-apparatuur, trillende piepers en ondertitelde video’s. Medewerkers die tijdens het werk hun gehoor verliezen, staan ook nog eens voor de uitdaging om werkgevers ervan te overtuigen dat ze speciale accommodaties moeten bieden zodat ze hun baan kunnen behouden.
Communicatie met andere medewerkers
Na het eerste gesprek te hebben doorstaan, misschien met de hulp van een tolk, worden dove werknemers geconfronteerd met de uitdagingen van het ontwikkelen van relaties op de werkplek en het opleiden van hun collega’s over hun beperkingen en hoe ze op de juiste manier kunnen communiceren. De dove medewerker moet uitleggen hoe anderen zijn aandacht kunnen trekken door op de schouder te tikken of in zijn gezichtslijn te gaan staan. Medewerkers kunnen weerstaan aan het leren van nieuwe manieren om te communiceren, waarbij de dove werknemer moet vertrouwen op een mentor of een andere werknemer die is toegewezen om de dove medewerker te helpen terwijl hij aan de werkplek gewend raakt. Naamlabels kunnen nodig zijn tijdens de introductie en er kan een tolk nodig zijn voor de eerste paar dagen op het werk.
Vaak is het mogelijk, zelfs bij volledige doofheid, om met gehoorapparaten uitkomst te bieden. Zeker de moderne versies van bijvoorbeeld Van Boxtel Hoorwinkels, door hedendaagse technologie bijna onzichtbaar en met 100% resultaat, geven de dove medewerker mogelijkheden waar de medewerker zelf zich misschien niet eens bewust van is. Ook hier kunnen werkgevers en medewerkers een belangrijke rol spelen. De weg wijzen, en begeleiden bij het bezoeken van artsen en audiciens kan veel deuren openen, voor de dove of slechthorende medewerker.